Home is where the artist, The Final!

De finale van Home is where the artist.

10/09-28/10 Amsterdam

In Amsterdam Noord, waar ik mijn atelier heb, opende deze zomer een nieuwe galerie. Galerie 3 van het SBK. Mijn project liep op zijn einde, ik moest nu echt naar huis. De galerie wilde starten met een expositie van een kunstenaar uit het eigen stadsdeel.
En zo kreeg Home is where the artist zijn finale expositie als openingsexpositie van Galerie 3 aan de Asterweg 1 in Noord.

Een week voor de opening ging ik op de thee bij Suzanne Rethans, een schrijfster die al jaren in Amsterdam Noord woont. Een laatste Home is where the artist, maar dan net anders. Ik maakte schetsen van haar fijne huis en nam deze mee naar Galerie 3.
De twee maanden van de expositie werkte ik deze schetsen uit in de galerie. Elke zaterdag zat ik achter de ezel midden in de zaal. Ik sprak met de bezoekers en deelde met hen het drama dat zich voltrok.

Ten eerste natuurlijk het einde van een project, maar op het doek voltrok zich het werkelijke drama.
Ik had de eerste zaterdag gebruikt om het doek op te spannen en de grondkleur op te zetten.
De zaterdag daarop zette ik de schets op het doek in grove streken. Het gedeelte van de kamer van Suzanne waar de tafel stond met het fruit er op en de stoelen er omheen. Ik schilderde de vloer van de kamer in het schilderij.

Daar begon het. Want ik had daar moeten stoppen. Het was goed. Het was spannend, ik maakte een foto en ging na even twijfelen toch door. Hoe meer ik invulde hoe verder ik afdwaalde van wat er goed was, hoe meer haar ik uit mijn hoofd trok en haperde. Ik ging naar huis wetende dat ik te ver was gegaan en dat ik een beslissing moest nemen voor ik weer verder kon.

De week daarop had ik besloten. De reden dat ik niet gestopt was toen het goed was, is dat ik nieuwsgierig ben. Dat is überhaupt de hele reden dat ik schilder. Ik wil weten hoe het wordt. Dus schilderde ik door, benieuwd naar wat het zou worden als het af was.
De volgende week had ik besloten dat ik het doek helemaal uit mocht schilderen. Ik mocht door schilderen tot het bittere eind, wetende dat dat al een week eerder eigenlijk geweest was. Ik kon toch niet meer terug en ik had de oplossing. Ik zou daarna een nieuw doek opspannen, proberen de zelfde ondergrond op te zetten, de huiskamer grove streken op het doek zetten en dan stoppen nadat ik de vloer ingeschilderd had.
Op de finissage heeft Suzanne twee doeken onthuld in plaats van één.