Home is where the artist. 2, Ulvenhout

2/3-7/3 Ulvenhout

Eén weekje Ulvenhout, in de bossen. In een donker piepklein huisje met binnen twee katten en tweehonderd planten en buiten twee kippen, twee konijnen en tweehonderd muizen. Er lagen kussens op de bank van grote starende ogen van uilen en andere dieren. Die heb ik in de eerste vijf minuten weggehaald.
De dag dat ik aankom ga ik ook door mijn rug. Niet een klein beetje, maar finaal.

Op de grond
Er ligt een tapijt op de grond. En daarop lig ik. Ik kan prima op mijn rug liggen, maar ik kan niet naar mijn zij draaien. Ik kan mijn knie niet eens optrekken.

Wat een ook beetje jammer is; het tapijt is niet heel frissig. Door de katten, of doordat de meneer (of de mevrouw?) des huizes last heeft van zweetvoeten en de schoenen altijd uitdoet bij de deur.
Ik kan niet van het huisje genieten. Vooraf had ik er wel zin in, ik zou in Brabant zijn tijdens carnaval! Eindelijk ging ik dat ook eens meemaken. Maar enige wat ik de eerste dagen van het dorp heb gezien zijn de 100 meter van het huisje naar de fysiotherapeut. Die HOERA HOERA letterlijk op de hoek van de straat zit. Hij heeft me een beetje uit elkaar gedraaid zodat ik het tweede deel van de week rechtop kan zitten en doen waar ik voor ben gekomen, een schilderij maken.

In Ulvenhout krijg ik weer bevestigd dat ik lekker in mijn vel moet zitten om een goed werk te kunnen maken. En de plek waar ik ben heeft veel invloed op hoe ik me voel. Als ik die niet prettig vind, kan
ik er ook geen goed schilderij (van) maken.

Onder de douche
De plek waar ik van houd in dit huisje, is de badkamer. Het ruikt er lekker fris, het is er licht en dit is ook de enige plek waar ik vind dat een plant wel toegevoegde waarde heeft. Het kan ook heel goed zijn dat ik zo van de badkamer hou omdat de douche een driekoppig monster is dat mijn kapotte rug van alle kanten verwarmt. Wat een geweldig apparaat. Zelf geklust met o.a. een regendouche, een gewone spaardouche en een tuinsproeier. En ruim! Niks geen douchehok, de hele badkamer is de douchezaal.

Uiteindelijk rol ik het tapijt weg, leg mijn zeil op de grond en zet mijn ezel midden in het woonkamertje. Het past er allemaal net in. De douche is nog nat als ik twee dagen later weer terug naar Amsterdam ga.