Inbetween homes 9 en 10.

01/07/2014

Het is bar verwarrend dat ik deze blog in het Nederlands schrijf en dat rest van mijn site in het Engels is. Ik ben er nog niet helemaal uit hoe het anders moet.

20/6-3/7 HOME
Sinds het begin van het project Home is where the artist in februari, heb ik in negen huizen gewoond en gewerkt. Het loopt al bijna een half jaar, het is fantastisch, leerzaam, spannend en ik had niet verwacht dat het ook zo vermoeiend zou zijn. Tijdens mijn verblijf in Muiden heb ik al last van heimwee en nu heb ik eindelijk 13 dagen ‘vrij’.
Omdat ik deze 13 vrije dagen al ver van tevoren aan zag komen, heb ik ze ook ver van tevoren volgepland met onder andere een week zeezeiltraining. Ik geef die training heel graag en geef dan ook al mijn energie. Voor een paar dagen bijkomen niet ideaal.

Zo goed als rechtstreeks vanuit Muiden vertrek ik met mijn zeiltas naar Harlingen waar ik een week later uitgeput van terug kom. Eindelijk in mijn atelier in Amsterdam kan ik even helemaal niks meer. Twee dagen lig ik in bed. Tegen de tijd dat ik daar weer uit kom, moet ik al bijna naar het volgende huis. Moet. Wie bepaalt er hier wat ik moet?

IK MOET HELEMAAL NIKS!

Ik moet nadenken over wat er moet en hoe ik het wil. Deze blog begint met een twijfel over de vorm van de blog zelf. De inhoud van het project krijgt ook zijn overpeinzing.
Ik vind het zwaar. Er moet meer ruimte tussen de huizen komen en ik moet in die ruimte niet ook nog eens een week de zee op met een stel leergierige zeezeilers in spé. Die tijd heb ik nodig om orde op zaken te stellen, administratie te doen en deze blog bij te houden.

Voor mijn volgende verblijf, in Bussum, hoef niet na te denken over het inpakken van mijn auto, alles staat nog in kratten, ik ben met een half uur klaar voor vertrek. Dat geeft me uiteindelijk twee dagen.

Twee hele dagen in mijn eigen atelier zonder afspraken, zonder dat ik iets moet.
En ik ga meteen met verf spelen. Het is alsof ik vrij werk mag maken, alsof ik dat de afgelopen maanden niet mocht. Ik ben verbaasd, maar volg wat er gebeurt. Ik ga sexy blote dames en heren schilderen.

En ik heb de grootste lol. Ik span een lange lijn door mijn atelier en hang hem helemaal vol. Billen, tieten, konten, piemels en poezen.

Blijkbaar heb ik mezelf langzaam vastgewerkt de afgelopen maanden, ik voelde me verplicht om een bepaald formaat olieverfschilderijen te maken van spullen die ik aantrof in de interieurs. Ik schilder me los en de volgende dag, wanneer ik naar Bussum vertrek heb ik er vreselijk veel zin in. En ik ben ontzettend benieuwd wat ik daar ga maken.