Home is where the artist. 3, Pieterzijl

7/3-18/3 Pieterzijl

Het is een boerderij-achtig huis van mensen die uit de stad naar het plattenland zijn gekomen, met spullen die een leven achter de rug hebben. Ik hou van dat soort spullen. Ik hou van het hele huis. En van de omgeving, weids uitgestrekt en plat. Dat het prachtigmooi lenteweer is, helpt ook enorm.

Het huis is groot, maar de helft gebruik ik niet, daar laat ik de gordijnen dicht en de verwarming uit. Ik woon in de woonkeuken met de rode stenen vloer en de houtkachel. Verder gebruik ik de bad- en slaapkamer. Vanuit het bed kan ik de sterren door het dakraam zien en door een ander raam zie ik precies de zon op komen als ik nog onder de dekens lig. Ik slaap elke dag tot dat spektakel begint.

Zieke hond
Er wonen drie katten en een herdershond. Kay, de herder, laat me ‘s nachts weten als hij naar buiten moet. Hij komt naar mijn bed en snuffelt me wakker. Als hij me ziet bewegen gaat bij kwispelend naar de deur. Ik vind die duidelijke communicatie ontzettend leuk. Wat ik minder leuk vind, is dat Kay na een paar dagen ziek is en twee keer per nacht aan mijn bed komt. Fijn dat hij het niet in huis doet, maar niet erg fijn voor mijn nachtrust. Even ben ik ongerust dat het beest iets ernstigs heeft, maar na een dag begint hij weer te drinken. Later gaat hij ook weer eten en vlak voor de twee weken voorbij zijn, is hij helemaal beter.

Dat Kay er is, voegt heel veel toe. Katten vind ik ook wel aardig, maar een hond is echt een leuk maatje. Kay zorgt steeds dat hij ergens zit of ligt waar hij me in de gaten kan houden. We gaan samen fietsen en hij gaat mee joggen.

WALHALLA!
Ik heb het ideale atelier aller ideale ateliers gevonden! In de tuin staat een kas: het is er licht, ik heb vrij uitzicht naar alle kanten, de akoestiek is fantastisch. Ik ben buiten, maar toch uit de wind en het is precies lekker warm. In de zomer kunnen ramen en deuren open. Dit is wat ik wil. Misschien een beetje groter en dan zonder tuinspullen natuurlijk.

In Pieterzijl schilder ik de boeren-bijkeuken, de kat op de stoel bij de haard en de keuken met het uitzicht.

Omdat ik nog helemaal geen landschappen kan schilderen, vind ik het leuk om dat te oefenen door het keukenraam. De kat op de stoel vind ik fijn omdat ik een schilderij wilde maken met alleen oranje/rood en groen. En het schilderij van de bijkeuken is een inkoppertje, de bijkeuken is dankbaar tafereel vol met spullen die stuk voor stuk hoofdrollen kunnen spelen in mijn werk.

Als ik weer thuis ben, krijg ik dankbare verhalen dat Kay ineens zo goed luistert, niet meer trekt aan de lijn en dat ze hem zelfs mee uit fietsen kunnen nemen. Hoera voor Sophie-de-honden-opvoeder!